Pewna kobieta mówi do Maleny "dzień dobry", ona odpowiada, a potem wszyscy zaczynają ją serdecznie witać. Malena po zrobieniu zakupów odchodzi jakby zrezygnowana, zmarnowana i wraca do domu. Z torby wypadają jej pomarańcze, Renato pomaga jej je pozbierać. Malena mówi "dziękuję za pomoc", on odpowiada "powodzenia, pani Maleno". Wtedy Renato odjeżdża na rowerze w przeciwną stronę mówiąc, że jest ona jedyną kobietą, której nigdy nie zapomni.